Blog

Toen in het najaar van 1759 de scheepschirurgijn Joannes Veltkamp door het Middellandse Zeegebied reisde, werd op de Barbarijse en Spaanse kusten zijn aandacht getrokken door de kameleon. Hij had al over de fascinerende eigenschappen van dit dier gelezen in Johann-Jacob Woyts’ Schatkamer der genees- en natuur-kundige zaken (1741), maar dankzij de handels- en vredesmissie van het oorlogsschip de Glinthorst kon hij nu deze unieke hagedis ‘naar het leven’ tekenen en zijn verschijningsvormen observeren.

Objects can be a real pearl on the shores of history of science. Telescopes and steam engines still figure prominently in our field, and rightfully so. From the edited volume Making Instruments Count (1993) to Frans van Lunteren’s blog ‘Mediating Machines’ at Shells & Pebbles, many scholars research the role of scientific instruments in the history of discoveries, experiments, applications, and education. But besides microscopes and machines I would argue that some artisan objects and ordinary materials deserve similar attention.

It was a truly open market at the International Society for Eighteenth-Century Studies (ISECS) congress in Rotterdam, 27-31 July 2015. On and around a thousand scholars from all over the world (delegates from 53 countries!) enjoyed pleasant Dutch summer weather at the recently renovated Erasmus University Campus. They attended keynote lectures, participated in round-table discussions, twittered enthusiastically (#ISECS2015), and engaged in social events, such as cultural excursions and music performances.

In de nasleep van het veelbewogen Nederland-Ruslandjaar publiceerde Luuc Kooijmans over een andere tumultueuze geschiedenis waarbij beide landen betrokken waren: de lotgevallen van Herman Boerhaave’s archief. De manuscripten van deze Leidse hoogleraar worden sinds de achttiende eeuw bewaard in Sint-Petersburg. Waarom en hoe is dat archief in Rusland terecht gekomen? In het beantwoorden van deze vraag raakte Kooijmans verzeild in een geschiedenis van jaloezie en ambitie, privileges en intriges.

Om de werking van het lichaam te begrijpen hebben wetenschappers door de eeuwen heen de mens vergeleken met een machine. Descartes bijvoorbeeld betoogde dat het lichaam van een levend mens evenveel verschilt van dat van een dode als een opgewon- den uurwerk van een kapot uurwerk. Fascinatie voor deze ‘verdingelijking van de mens’ (p. 9) bracht filosoof Nel van den Haak ertoe een studie te wijden aan het fenomeen van machinemetaforen in de medische wetenschap.

Imagine yourself as an 18th-century medical student at Leiden university. You are curious to know why you sometimes feel all weak and limp, while elderly people may have stiff muscles. Why can there be days you suffer from constipation, while on other days you have diarrhoea?

Dit jaar bestaat de Rijksuniversiteit Groningen 400 jaar en om dat te vieren heeft het Universiteitsmuseum Groningen de expositie ‘For Infinity’ gemaakt. Toen in 1614 de eerste rector Ubbo Emmius (1547–1625) aantrad, schreef hij zijn visie voor de universiteit op in een ‘Eeuwig Edict’, waarin hij het belang van studie benadrukte, want anders zou men aan onwetendheid ten ondergaan. Emmius hoopte dat de universiteit een succes zou worden met de steun van God: ‘Diens glorie te dienen samen met het algemeen welzijn is wat wij het liefst willen,’ aldus Emmius.

My PhD project Blood, Sweat & Tears studies bodily fluids in medical contexts. I analyse how the development of new scientific instruments and chemical laboratories in 18th-century Dutch Republic changed the way physicians perceived the nature and functions of fluids in physiology and pathology. Simultaneously, however, the specific properties of these fluids enabled or restricted the possibilities of new research. Urine was easily obtainable and could be measured, mixed and distilled. Yet sweat’s volatility was far more difficult for early modern physicians to grasp.