Publications

My review of Robert Anderson's The Cradle of Chemistry: The Early Years of Chemistry at the University of Edinburgh (Edinburgh: John Donald, 2015) just appeared in the September issue of the flagship of the history of science profession Isis, volume 107 (2016), 634–635.

Toen in het najaar van 1759 de scheepschirurgijn Joannes Veltkamp door het Middellandse Zeegebied reisde, werd op de Barbarijse en Spaanse kusten zijn aandacht getrokken door de kameleon. Hij had al over de fascinerende eigenschappen van dit dier gelezen in Johann-Jacob Woyts’ Schatkamer der genees- en natuur-kundige zaken (1741), maar dankzij de handels- en vredesmissie van het oorlogsschip de Glinthorst kon hij nu deze unieke hagedis ‘naar het leven’ tekenen en zijn verschijningsvormen observeren.

In de nasleep van het veelbewogen Nederland-Ruslandjaar publiceerde Luuc Kooijmans over een andere tumultueuze geschiedenis waarbij beide landen betrokken waren: de lotgevallen van Herman Boerhaave’s archief. De manuscripten van deze Leidse hoogleraar worden sinds de achttiende eeuw bewaard in Sint-Petersburg. Waarom en hoe is dat archief in Rusland terecht gekomen? In het beantwoorden van deze vraag raakte Kooijmans verzeild in een geschiedenis van jaloezie en ambitie, privileges en intriges.

Om de werking van het lichaam te begrijpen hebben wetenschappers door de eeuwen heen de mens vergeleken met een machine. Descartes bijvoorbeeld betoogde dat het lichaam van een levend mens evenveel verschilt van dat van een dode als een opgewon- den uurwerk van een kapot uurwerk. Fascinatie voor deze ‘verdingelijking van de mens’ (p. 9) bracht filosoof Nel van den Haak ertoe een studie te wijden aan het fenomeen van machinemetaforen in de medische wetenschap.

Verwaal, Ruben E. ‘荷兰的针灸历史 [History of Acupuncture in the Netherlands].’ In 中国针灸交流通鉴 Acupuncture: Its Spread to the World, edited by Bai Xinghua, 158–171. Xi'an: Xi'an Jiaotong University Press, 2012.

Verwaal, Ruben E., & Reina de Raat. "Verzameldrift: De anatomische collectie van professor Jan Bleuland". Geschiedenis der geneeskunde 14 (2010): 138–145.